The Form

The Form

Celem tego projektu było wykreowanie unikalnej, oryginalnej i charakterystycznej przestrzeni w holu nowo powstającego budynku The Form. Jego kształt i nazwa, połączone w spójną koncepcję identyfikacyjną, stanowiły punkt wyjścia do – nomen omen – zabawy formą jako elementem ekspresji, budującym wizualną charakterystykę przestrzeni.

Inspiracją stał się kształt budynku – zwielokrotniony obrys zaokrąglonego trapezu, obracający się wokół własnej osi, tworzy wibrujący, dynamiczny symbol. Jego naturalnym rozwinięciem i kontynuacją stało się przeniesienie tej formy i ruchu do wnętrza holu. Zaokrąglone, płynnie przechodzące między sobą boki trapezowych kształtów znalazły swoje odzwierciedlenie zarówno w małych rzeźbiarskich elementach lady recepcyjnej, jak i w powierzchniach ścian. Te z kolei, niczym powiększone plastry zaoblonych warstw, nakładają się na siebie, tworząc płynne, organiczne połączenia.

Istotnym elementem wnętrza są również multimedialne ekrany umieszczone na końcach holi windowych. Wzbogacają one przestrzeń ambientową animacją, podkreślając nowoczesny charakter wnętrza. Pełnią jednak nie tylko funkcję estetyczną – stanowią interaktywną platformę, reagującą na użytkowników. Wita ich, informuje oraz dostosowuje atmosferę do pory dnia i sytuacji, łącząc kształt budynku z kolorem, ruchem i nastrojem.

Dopełnieniem tej koncepcji jest odważna paleta kolorystyczna i dobór materiałów, zestawiający aksamitny choć surowy, jasnoszary, architektoniczny beton ze szczotkowanym, matowym, złotym połyskiem mosiądzu. Odbicia na jego powierzchni wprowadzają ciepło, przełamując minimalistyczny, surowy charakter architektury. Ważnym elementem są również nowoczesne formy mebli oraz starannie dobrane dzieła sztuki, które nie tylko podkreślają unikalny styl przestrzeni, ale także dodają jej elegancji i przytulności.

Dziedziniec

Równie istotnym elementem projektu jest dziedziniec, którego otwartość na miasto sprawia, że nie jest on jedynie wewnętrzną przestrzenią budynku, ale także miejscem dostępnym dla sąsiadów, gości i lokalnej społeczności. Zaprojektowany jako zbiór zakątków do wyciszenia i spotkań, stanowi nie tylko przestrzeń do odpoczynku i oderwania się od pracy, ale także atrakcyjną enklawę dla mieszkańców okolicy.

Dziedziniec, wypełniony bujną zielenią i oczkiem wodnym przyciągającym ptaki, wyposażono nie tylko w ławki, krzesła i ogródki restauracyjne, lecz także w specjalne, wysokie na dwa–trzy piętra konstrukcje. Ich zadaniem jest oswojenie skali budynku, zminimalizowanie monumentalnego efektu otaczających szklanych elewacji oraz zatrzymanie wzroku na niższych poziomach, co daje poczucie otulenia i kameralności. Pełnią one nie tylko funkcję estetyczną i przestrzenną, lecz także stanowią konstrukcję dla pnących się roślin.

Dodatkowo, wyposażenie w sterowane oświetlenie pozwala po zmroku kreować atmosferę i efekty świetlne, nadając temu miejscu atrakcyjny, barwny charakter. Dzięki temu dziedziniec nie tylko zachowuje swoją funkcjonalność po godzinach pracy biur, ale staje się przyjazną, zapraszającą przestrzenią również wieczorami.

Podsumowanie

W rezultacie powstała spójna koncepcja obejmująca zarówno główny hol, jak i dziedziniec, tworząc niezwykle atrakcyjną, przyjazną i pozytywną przestrzeń. Zieleń wnętrza płynnie przechodząca w zieleń dziedzińca zaciera granicę budynku i przestrzeni wewnętrznej i zewnętrznej. Jest ona nie tylko funkcjonalnym środowiskiem dla osób pracujących w budynku, lecz także otwartą, integrującą przestrzenią dla okolicznych mieszkańców, dzieląc się z nimi zielenią i miejscem do odpoczynku. To spójny i odważny formalnie projekt, charakterystyczny i kreujący unikalna tożsamość budynku ściśle powiązana z jego nazwą i formą.